Rok Jubileuszowy tężni w Ciechocinku. Uroczysta sesja w Teatrze Letni. Zdjęcia i wideo

Pokryte tarniną konstrukcje, z których paruje aromatyczna solanka, pobudowano 200 lat temu.

- Dzięki temu z miasta przemysłowego Ciechocinek stał się uzdrowiskiem - tłumaczy Aldona Nocna, nauczycielka i historyczka.

Zespół trzech tężni pobudowano w XIX w Ciechocinku. Są największą tego typu drewnianą budowlą w Europie. Pierwsza powstała w 1824 roku, trzecia w 1859 roku. Wymiary trzech tężni to 1741,5 m długości i prawie 16 m wysokości.

- To nie tylko inhalatorium, ale także element ciągu technologicznego. Tężnie, razem ze źródłem i warzelnią, tworzą kompleks służący do przemiany solanki w naszą słynną ciechocińską sól - dodaje Aldona Nocna.

Rok 2024 został Rokiem Jubileuszowym, upamiętniającym 200. rocznicę rozpoczęcia budowy tężni w nadwiślańskim uzdrowisku.

Obchody zainaugurowano podczas uroczystej sesji Rady Miejskiej w Teatrze Letnim, ale atrakcji w 2024 roku w Ciechocinku nie zabraknie. Podczas sesji powołano Komitet Honorowy, który będzie towarzyszył w organizacji różnorodnych wydarzeń jubileuszowych.

W planach jest próba wpisania ciechocińskich tężni i warzelni soli na listę światowego dziedzictwa UNESCO.

- Dla nas mieszkańców są skarbem, choćby dlatego, że bez nich Ciechocinek by nie powstał. Bez nich nie było, by leczenia uzdrowiskowego w sercu Kujaw. Szacujemy, że tężnie odwiedza około pół miliona turystów rocznie - dodaje Marcin Zajączkowski, prezes Uzdrowisko Ciechocinek.

Jubileuszowe logo zaprojektował artysta Janusz Kapusta.

Tężnie solankowe na początku były urządzeniami do eksploatacji podziemnych złóż soli, ale szybko zamienione je w miejsca służące naturalnym inhalacjom. Pierwsze dwie wybudowano w latach 1824-1828 według projektu Jakuba Graffa, profesora Akademii Górniczej w Kielcach, z inicjatywy Stanisława Staszica, który był jednym z twórców koncepcji przemysłowego wykorzystania zalegających pod Ciechocinkiem pokładów soli. Trzecią - w roku 1859.

Solankę do tężni pompuje się ze źródła nr 11, czyli słynnej fontanny “Grzybek" i wtłacza na górę do korytek zainstalowanych na ich szczycie. Stąd solanka, w silnym stężeniu, przesącza się kroplami po ścianach tężni i pod wpływem wiatru i promieni słonecznych intensywnie paruje. Dzięki temu mamy bogaty w jod mikroklimat.

• 15 metrów – wysokość tężni
• 10 metrów – szerokość tężni
• 7000 dębowych pali, na których umieszczono tarninę
• 363 metry – długość tężni nr 3
• 655 metrów – długość tężni nr 1
• 5,8 proc. - stężenie solankowe
• 2017 r. zespół tężni i warzelni soli wraz z parkami Tężniowym i Zdrojowym został wpisany na listę Pomników Historii
• 1824-1828 – w tych latach powstała najstarsza tężnia.